Artikel
In gesprek met Aiman Hassani
In gesprek met Aiman Hassani
Aiman Hassani (1988) is filmmaker, talentscout en voorvechter van diversiteit en inclusiviteit in de film- en televisiewereld. Zijn missie: een podium bieden aan iedereen die zich niet gehoord of gezien voelt. Wat drijft hem? En hoe zorgt hij ervoor dat volgende generaties gelijke kansen krijgen?
Creatieve pad
Aiman Hassani groeide op in Vianen, samen met zijn ouders en broers. Zijn ouders zagen hem het liefst orthodontist of advocaat worden, maar hij koos het creatieve pad. “Vroeger keek ik graag films. Mijn vader is psycholoog en vanaf de bank analyseerden we de personages. Langzaamaan raakte ik gefascineerd door de film- en televisiewereld. Ik had toen nog geen idee dat het mogelijk was om in die sector te werken.” Totdat hij op de middelbare school meedeed aan een talentontwikkelingstraject. “Ik maakte daarvoor al filmpjes, maar nu kreeg ik de kans om afleveringen te maken voor nationale televisie, samen met professionals uit het vak. Ik vond het fantastisch! Ik ontdekte toen dat ik altijd al een verhalenverteller ben geweest.”
In de jaren die volgden ontwikkelde Aiman zich als scenarist en regisseur. Inmiddels heeft hij vier films op zijn naam staan: Khata (over jongensprostitutie in Nederland), 12 Angry Arabs (een film die uitnodigt tot een gesprek over tolerantie in ons land), #YOLO4REAL (over een terminaal zieke jongen die alles uit de laatste momenten van zijn leven probeert te halen) en een documentaire over zijn eigen leven (een indringend portret over zijn identiteit en relatie met zijn ouders). Allemaal verhalen die hem nauw aan het hart liggen en zijn ontstaan vanuit een drijfveer om verhalen te vertellen die anders niet verteld zouden worden.
"Ik ontdekte toen dat ik altijd al een verhalenverteller ben geweest."
Verandering is noodzakelijk
Als filmmaker van kleur, een Nederlander met Marokkaanse roots, weet hij hoe moeilijk het kan zijn om kansen te creëren en krijgen. Het motiveerde hem om als talentscout en diversiteit- en inclusiviteitsexpert aan de slag te gaan. “Het is zo belangrijk dat we zorgen voor meer diversiteit binnen het film- en televisievak. Zowel voor als achter de schermen. Veel jongeren voelen zich niet vertegenwoordigd en krijgen niet dezelfde kansen als generatiegenoten. Dat moet anders. Ik maak missers van organisaties op het gebied van diversiteit en inclusiviteit bespreekbaar en onderneem acties die zorgen voor verandering. Een voorbeeld van hoe het mis kan gaan: ik ben op de première van mijn eigen film op Het Nederlands Filmfestival aan de deur geweigerd. Dat was ongemakkelijk, ook om er achteraf een klacht over in te dienen. Toch deed ik het en inmiddels spreek ik me uit over alles wat me ongemakkelijk maakt. Ik doe dat omdat ik ervan overtuigd ben dat verandering mogelijk en noodzakelijk is.”
"Ongemakkelijk: ik ben op de première van mijn eigen film op Het Nederlands Filmfestival aan de deur geweigerd."
Streven naar een inclusievere samenleving
Als diversiteit- en inclusiviteitsexpert helpt Aiman bedrijven in de culturele, media en onderwijs sector om daadwerkelijk veranderingen door te voeren. “Organisaties huren mij in om te signaleren waar hun blinde vlekken zitten. Die zorgen ervoor dat je patronen of gewoontes in je eigen organisatie niet ziet. Ik creëer bewustwording met als doel: een steeds inclusievere samenleving. Ik ben blij dat mijn waarde wordt gezien. Het is fijn als je niet hoeft te schreeuwen om gezien te worden, maar wordt gevraagd omdat je goed bent. Dat gun ik een volgende generatie ook.”
"Het is fijn als je niet hoeft te schreeuwen om gezien te worden, maar wordt gevraagd omdat je goed bent. Dat gun ik een volgende generatie ook."
En dat is de reden dat hij zich al meer dan 10 jaar inzet bij stichtingen en organisaties zoals wedowe. “Bij stichting wedowe begeleid ik jongeren en help ze kansen te pakken in talentontwikkelingstrajecten. Er is een bak talentvolle jongeren die nu nog niet wordt opgemerkt door bedrijven in de creatieve sector. Zonde, want juist nu heeft deze sector baat bij de creativiteit en het talent die deze jongeren te bieden hebben. Door te streven naar een inclusievere samenleving wil ik ervoor zorgen dat deze en volgende generaties zich welkom en veilig voelen om ook het creatieve pad te kiezen.”